PSALM 96 W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. Śpiewajcie Panu pieśń nową, • śpiewaj Panu cała ziemio!
2. Śpiewajcie Panu, błogosławcie Jego imię, • ogłaszajcie dzień po dniu Jego zbawienie.
3. Opowiadajcie
wśród narodów świetność Jego, • wśród wszystkich ludów cuda Jego.
4. Albowiem wielki jest Pan i sławiony wielce, • i godzien bojaźni nad wszystkie bogi.
5. Bo wszystkie bogi ludów są bałwany, • a Pan niebiosa uczynił.
6.
Majestat i chwałą przed obliczem Jego, • moc i piękność w Jego świątyni.
7. Oddajcie Panu, rodziny ludów, • oddajcie Panu chwałę i moc.
8. Oddajcie Panu cześć Jego imienia, • oddajcie Panu chwałę i moc.
9.
Pokłońcie się Panu w Jego świętej ozdobie, • zadrżyj przed Nim cała ziemio!
10. Powiadajcie między ludami: „Pan króluje • i świat ugruntował, a nie zachwieje się. • On sądzić będzie ludy sprawiedliwie".
11. Niech
weselą się niebiosa i raduje się ziemia, • niechaj huczy morze i co je napełnia!
12. Niechaj cieszą się pola i wszystko, co na nich, • niech zaśpiewają z radości wszystkie drzewa leśne,
13. W obliczu Pana, bo idzie,
• bo idzie, aby sądzić ziemię. • Sądzić będzie świat w sprawiedliwości • i ludy w swojej prawdzie.
Oznaczenie pauzy wg tłumacza „•":
„(...) werset biblijny należy do tradycji bardzo szacownej. Z tych względów
postanowiłem nasladować „Psałterz puławski", traktując każdy werset jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W starych łacińskich brewiarzach pauzy dla recytacji są oznaczone gwiazdką, dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd
biorąc przykład, posługuję się punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014
PSALM 104 W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. Błogosław, duszo moja, Pana, • Panie, Boże mój, wielki jesteś bardzo, • w majestat i chwałę siebie oblokłeś.
2. Okryty światłem jak płaszczem, • rozpinający
niebiosa jak namiot.
3. Wzniosłeś nad wodami komnaty swoje, • uczyniłeś obłoki swoim rydwanem • chodzisz na skrzydłach wiatru.
4. Czynisz wysłannikami swoimi wiatry, • sługami swoimi ogień pałający.
5. Złożyłeś
ziemię na podwalinach jej • i nie zachwieje się na wieki wieków.
6. Głębiną jak szatą pokryłeś ją, • nad górami stanęły wody.
7. Na Twoje napomnienie precz odbiegły, • na głos Twój grzmiący ustąpiły.
8. Wzniosły
się góry, zniżyły się doliny • do miejsca, któreś dla nich ustanowił.
9. Wodom wyznaczyłeś granicę, której nie przekroczą, • i nie wrócą, aby pokryć ziemię.
10. Ty jesteś, który prowadzi źródła do strumieni, • i między
górami płyną.
11. Pić dają każdemu zwierzowi polnemu, • dzikie osły gaszą w nich pragnienie.
12. Przy nich ptactwo niebieskie mieszka, • spośród gałęzi wydaje głos.
13. Ty wody posyłasz na gory z komnat Twoich
• i owocem dzieł Twoich nasyca się ziemia.
14. Ty sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła • i ziele dla pracy człowieka, aby z ziemi dobywał chleb.
15. I wino, które rozwesela serce człowiecze, • aby jaśniała twarz jego
jak od oliwy, • i chleb, aby serce człowiecze posilał.
16. Napojone są drzewa Pańskie, • cedry Libanu, które zasadził.
17. Na których ptaki zakładają gniazda • i bocian ma swój dom na jodłach.
18. Góry wysokie
są dla dzikich kozłów, • skały na schronienie dla królików.
19. Uczynił księżyc miarą czasów, • słońce swój zachód poznało.
20. Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, • a w niej krąży wszelki zwierz leśny.
21.
Młode lwy rykiem domagają się żeru, • żądają od Boga pokarmu swego.
22. Kiedy słońce wzejdzie, ustępują • i kładą się na swoich legowiskach.
23. Wychodzi człowiek do roboty swojej, • do trudu swego aż do wieczora.
24.
Jak mnogie są Twoje dzieła, Panie! • Wszystkieś w mądrości uczynił, • pełna jest ziemia bogactw Twoich.
25. Oto morze wielkie i szerokie, • a w nim stwory bez liczby, • zwierzęta male i duże.
26. Tam przychodzą okręty
• i Lewiatan, którego uformowałeś, aby igrał w nim.
27. Wszystko ku Tobie spogląda, • abyś dał im pokarm, kiedy czas po temu.
28. Dajesz im i zbierają. • Otwierasz dłoń Twoją i jedzą do syta.
29. Kiedy skryjesz
Twoje oblicze, trwożą się. • Kiedy odbierzesz ich ducha, giną • i w proch się swój obracają.
30. Kiedy posyłasz im Twego ducha, zostają stworzone • i odnawiasz oblicze ziemi.
31. Chwała niech będzie Panu na wieki,
• oby radował się Pan dziełami swoimi.
32. Kiedy spojrzy na ziemię, trzęsie się ona, • kiedy dotknie gór, dymią.
33. Śpiewać będę Panu, póki żywota, • sławić będę Boga mego, póki dni moich.
34. Oby przyjemna
Mu była moja mowa. • Weselić się będę w Panu.
35. Niech znikną grzesznicy z ziemi • i niech ludzi nieprawych nie będie! • Błogosław, duszo moja, Pana! Alleluja.
Oznaczenie pauzy wg tłumacza „•":
„(...)
werset biblijny należy do tradycji bardzo szacownej. Z tych względów postanowiłem nasladować „Psałterz puławski", traktując każdy werset jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W starych łacińskich brewiarzach pauzy
dla recytacji są oznaczone gwiazdką, dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd biorąc przykład, posługuję się punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014
PSALM 72 W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. Salomonowy. Boże, sądy Twoje daj królowi • i sprawiedliwość Twoją synowi króla.
2. Aby sądził Twój lid w sprawiedliwości, • a ubogich Twoich wedle prawa.
3.
Niech przyniosą gory pokój ludowi, •. pagórki sprawiedliwość.
4. On rozsądzi sprawę ubogich w ludzie • i wybawi dzieci nędzarzy, • a zgniecie krzywdziciela.
5. Aby lękali się Ciebie dopóki słońca • i dopóki trwa księżyc,
z pokolenia w pokolenie.
6. Zejdzie jak deszcz na łąkę skoszoną, • jak ulewy nawadniające ziemię.
7. Rozkwitnie za dni jego sprawiedliwy • i będzie obfitość pokoju, jak długo stanie księżyca.
8. Panować będzie
od morza do morza • i od wielkiej rzeki po krańce ziemi.
9. Uklękną przed nim mieszkańcy pustyni • i wrogowie jego proch lizać będą.
10. Królowie Tarszisz i wysp daninę mu złożą, • królowie Szeby i Saby dary przyniosą.
11.
Korzyć się przed nim będą wszyscy królowie, • wszystkie narody służyć mu będą.
12. Albowiem on ocali nędzarza, który woła, • i ubogiego nie mającego pomocy.
13. Zatroszczy się o słabego i nędarza, • i życie ubogich
ocali.
14. Od gwałtu i grabieży wykupi duszę ich • i drogocenna będzie ich krew w oczach jego.
15. Niech więc żyje i niech dostanie złoto Szeby • i niech modlą się za niego zawsze, • i codziennie mu błogosławią.
16.
Obfitość zboża będzie w kraju aż po szczyty gór, • zaszumią kłosy jak cedry Libanu • i będą kwitnąć ludzie w miastach jak trawa ziemi.
17. I trwać będzie imię Jego na wieki, • w obliczu słońca wzrośnie Jego imię • i błogosławić
się Nim będą wzajem wszystkie narody, • i mienić je będą szczęśliwym.
18. Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, • jedyny cuda czyniący.
19. I błogosławione nech będzie imię Jego chwały na wieki • i niech napelni się Jego
chwałą cała ziemia. Amen. Amen.
20. Koniec modlitw Dawida, syna Jessego.
Oznaczenie pauzy wg tłumacza „•":
„(...) werset biblijny należy do tradycji bardzo szacownej. Z tych względów postanowiłem nasladować
„Psałterz puławski", traktując każdy werset jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W starych łacińskich brewiarzach pauzy dla recytacji są oznaczone gwiazdką, dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd biorąc przykład, posługuję
się punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014
PSALM 67 W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. Przewodnikowi chóru. Na struny. Psalm. Pieśń.
2. Oby zmiłował się Bóg nad nami i błogosławił nam, • oby ukazał nam rozjaśnione swoje oblicze.
Sela.
3.
Aby poznali na ziemi drogę Twoją, • ludzie wszystkich narodów zbawienie Twoje.
4. Niech wielbią Ciebie ludy, Boże, • niech wielbią Ciebie ludy wszystkie.
5. Niech się ucieszą i rozradują plemiona, • bo sądzić będziesz
ludy w prawości • i plemiona ziemi poprowadzisz.
Sela.
6. Niech wielbią Ciebie ludy, Boże, • niech wielbią Ciebie ludy wszystkie.
7. Ziemia wydała urodzaj, • pobłogosławił nam Bóg, Bóg nasz.
8. Niech
błogosławi nam Bóg • i niech mają bojaźń przed Nim wszystkie krance ziemi.
Oznaczenie pauzy wg tłumacza „•":
„(...) werset biblijny należy do tradycji bardzo szacownej. Z tych względów postanowiłem nasladować
„Psałterz puławski", traktując każdy werset jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W starych łacińskich brewiarzach pauzy dla recytacji są oznaczone gwiazdką, dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd biorąc przykład, posługuję
się punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014
PSALM 84 W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. Przewodnikowi chóru. Na nutę „Gittit". Synów Korach. Psalm.
2. Jak wdzięczne są przybytki Twoje, Panie Zastępów!
3. Spragniona jest i tęskni dusza moja do
przedsionków Pana, • moje serce i moje ciało • krzyczą z radości Bogu żywemu.
4. Nawet wróbel znalazł swój dom • i jaskółka gniazdo swoje, aby w nim złożyć pisklęta: • u Twoich ołtarzy, Panie Zastępów, • Królu mój i Boże!
5.
Szczęśliwi są, którzy mieszkają w Twoim domu. • Zawsze Ciebie wychwalać mogą.
6. Szczęśliwy jest człowiek, którego siła w Tobie, • szczęśliwi, którzy w sercach mają drogę do Ciebie.
7. Kiedy wędrują przez wsychłą
dolinę, czynią ją źródłem wód • i błogosławieństwa na nią składa wczesny deszcz.
8. Idą coraz mocniejsi, • aż ukażą się przed Bogiem na Syjonie.
9. Panie, Boże Zastępów, usłysz modlitwę moją, • nakłoń ucha, Boże Jakuba.Sela.
10.
Tarczo nasza, Boże, spójrz • i wejrzyj na oblicze pomazańca Twego.
11. Zaiste, lepszy dzień jeden w przedsionkach Twoich • niż gdzie indziej tysiąc. • Wolę stanąć u progu w domu Boga mego niż mieszkać w namiotach ludzi zło
czyniących.
12. Gdyż słońcem i tarczą jest Pan, Bóg. • Pan daje łaskę i chwałę, • nie odmawia dobrodziejstw tym, • którzy chodzą w niewinności.
13. Panie Zastępów, • szczęśliwy jest człowiek, który ufa Tobie.
Oznaczenie
pauzy wg tłumacza „•":
„(...) werset biblijny należy do tradycji bardzo szacownej. Z tych względów postanowiłem nasladować „Psałterz puławski", traktując każdy werset jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W
starych łacińskich brewiarzach pauzy dla recytacji są oznaczone gwiazdką, dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd biorąc przykład, posługuję się punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014
PSALM 31 W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.
2. W Tobie, Panie, szukam schronienia, • obym nigdy nie był zawstydzony! • Dla sprawiedliwości Twojej wyzwól mnie.
3. Nakłoń
ku mnie Twego ucha, • pośpiesz się, abyś mnie uratował. • Bądź dla mnie skałą warowną, • zamkiem obronnym ku mojej pomocy.
4. Tak, jestes moja opoka i twierdza moja. • Przeto wiedź mnie i prowadź dla imienia Twego.
5.
Wywiedziesz mnie z sideł, które na mnie zastawili, • bo Ty jesteś moją siłą.
6. W Twoje ręce oddaję ducha mego. • Ty mnie wyzwolisz, Panie, Boże wierny.
7. Znienawidziłem tych, którzy kłaniają się bóstwom fałszywym,
• gdyż zaufałem Panu.
8. Radują się i cieszę miłosierdziem Twoim, • bo wejrzałeś na moją nędzę, • poznałeś udręki mojej duszy.
9. I nie wydałeś mnie w rękę wroga, • ale postawiłeś nogi moje w miejscu szerokim.
10.
Zlituj się nade mną, Panie, bo w ucisku jestem. • Zaniemogło od zgryzoty oko moje i dusza moja, i wnętrzności moje.
11. Dokonało się życie moje w boleści, • a lata moje we wzdychaniu. • Osłabła od mego grzechu siła moja,
• a kości moje zetlały.
12. Za sprawą wszystkich dręczycieli moich jestem hańbą dla sąsiadów • i dla znajomych postrachem. • Spotykając mnie na ulicy, uciekają ode mnie.
13. W zapomnieniu wyrzucony jestem z serca
jak umarły, • podobny garnkowi zużytemu.
14. Bo słyszałem urąganie wielu, • trwoga zesząd, zmawiają się razem na mnie, • zamyślają odebrać moje życie.
15. Ale ja Tobie ufam, Panie, • Rzekłem: „Ty jesteś Bóg mój ".
16.
W Twoim ręku losy moje. • wyrwij mnie z ręki wrogów i prześladowców moich.
17. Niech zajaśnieje Twoje oblicze nad sługą Twoim. • Wybaw mnie dla miłosierdzia Twego.
18. Panie, obym nie musiał się wstydzić, żw wzywałem
Ciebie! • Niech zawstydzeni będą nieprawi • i niech zamilkną w mogile.
19. Niech oniemieją wargi kłamliwe, • które mówią wyniośle przeciw sprawiedliwemu, • z pychą i pogardą.
20. Jak wielka jest dobroć Twoja, • którą
zachowałeś dla bogobojnych, • którą przygotowałeś uciekającym się do Ciebie w obliczy synów ludzkich.
21. Osłaniasz ich osłoną obecności Twojej od knowań ludzi, • chowasz ich w namiocie od kłótliwych języków.
22.
Błogosławiony niech będzie Pan, • że cudownie łaskę mi okazał • w oblężonym mieście.
23. A ja rzekłem w mojej bojaźni: • „Odsunięty jestem sprzed oblicza Twego". • Ale usłyszałeś głos mojej modlitwy, • kiedy wołałem do Ciebie.
24.
Miłujcie Pana, wszyscy pobożni Jego. • Pan chroni wiernych i zuchwale działającemu odpłaca.
25. Bądźcie mężni, niech umocni się serce wasze, • wy wszyscy, którzy macie nadzieję w Panu!.
Oznaczenie pauzy wg
tłumacza „•":
„(...) werset biblijny należy do tradycji bardzo szacownej. Z tych względów postanowiłem nasladować „Psałterz puławski", traktując każdy werset jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W starych
łacińskich brewiarzach pauzy dla recytacji są oznaczone gwiazdką, dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd biorąc przykład, posługuję się punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014
PSALM 89 W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. Psalm. Zaśpiewajcie Panu pieśń nową, • bo cudów dokonał. • Przyniosła Mu zwycięstwo Jego prawica • i Jego święte ramię.
2. Oznajmił Pan swoje zwycięstwo. • Wyjawił
swoją sprawiedliwość w oczach narodów.
3. Wspomniał na swoją łaskawość i na swoją wierność domowi Izraela. • Zobaczyły wszystkie krance ziemi zbawienie Boga naszego.
4. Wykrzykuj Panu, cała ziemio, • weselcie się,
radujcie się i śpiewajcie.
5. Wysławiajcie Pan przy wtórze liry, • przy wtórze liry i głosem pieśni.
6. Przy wtórze trąb i przy dźwiękach rogu, • zgiełk radosny czyńcie przed Królem, Panem.
7. Niechaj zagrzmi
morze i co je napełnia, • i okrąg świata, i mieszkający na nim.
8. Rzeki niech klaszczą w dłonie • i góry niech z radości zgodnie śpiewają.
9. Przed Panem, bo idzie, aby sądzić ziemię. • Sądzić będzie świat w sprawiedliwości
• i ludy w słuszności prawa.
Oznaczenie pauzy wg tłumacza „•":
„(...) werset biblijny należy do tradycji bardzo szacownej. Z tych względów postanowiłem nasladować „Psałterz puławski", traktując każdy werset
jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W starych łacińskich brewiarzach pauzy dla recytacji są oznaczone gwiazdką, dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd biorąc przykład, posługuję się punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014
PSALM 89 W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. „Maskil". Etana Ezrachity.
2. Łaski Pana wiecznie śpiewać będę, • z pokolenia na pokolenie oznajmiać wierność Twoją ustami moimi.
3. Bo rzekłem: „Twoja łaska
na wieki ugruntowana, • w niebiosach utwierdziłeś Twoją wierność".
4. „Zawarłem przymierze z wybrancem moim, • przysięgłem Dawidowi słudze mojemu:
5. Na wieki utwierdzę rod twój, • zbudowałem na cale pokolenia tron
twój".
Sela.
6. Wysławiają niebiosa cuda Twoje Panie, • i wierność Twoją w zgromadzeniu świętych.
7. Bo któż na obłokach dorówna Panu, • któż jest Panu podobny wśród synów Bożych?
8. Pan jest wielce uwielbiony
w zgromadzeniu świętych • i bojaźnią napełnia wszystkich wokół siebie.
9. Panie, Boże Zastępów, któż jest jak Ty? • Mocny jesteś, Panie, i opasuje ciebie wierność.
10. Ty masz władzę nad wezbraniem morza, • gdy podnoszą
się jego fale, Ty je poskramiasz.
11. Tyś zdeptał Rahab, aż był jak nieżywy, • ramieniem Twoim potężnym rozproszyłeś Twoich wrogów.
12. Twoje są niebiosa i Twoja jest ziemia, 8 świat cały i co go napełnia, Tyś ugruntował.
13.
Północ i południe Ty stworzyłeś, • Tabor i Hermon radują się TWoim imieniem.
14. Mocne jest Toje ramię, silna jest dłoń Twoja, • podniesiona jest Twoja prawica.
15. Sprawiedliwość i prawo są podwaliną Twego tronu,
• łaska i prawda kroczą przed Tobą.
16.Szczęśliwy lud, który zna krzyk radości. • O Panie, w blasku Twgo oblicza chodzić będą.
17. Imieniem Twoim Weselić się będą cały dzień • i sprawiedliwość Twoja będzie im chlubą.
18.
Bo chwała ich mocy Ty jesteś, • sprzyjałeś nam i podniósł się róg nasz.
19. Albowiem od Pana jest tarcza nasza • i Święty Izraela jest naszym królem.
20. Naonczas w widzeniu rzekłeś do przyjaciół swoich: • „Pomoc
dalem wojownikowi, • wywyższałem wybranego z ludu.
21. Znalazłem w Dawidzie sługę mojego, • świętym olejem pomazałem go.
22. Przy którym zawsze będzie moja ręka, • któremu moje ramię będzie dawać siłę.
23.
Nie zmoże go nieprzyjaciel, • syn bezprawia nie utrapi go.
24. Wysiekę przed nim jego wrogów, • nienawidzących jego rozproszę.
25. Moja wierność i moja łaska przy nim, w im^ę moje podniesiony będzie rog jego.
26.
I położę jego rękę na morzu, • na rzekach jego prawicę.
27. On zawoła do mnie: <<Ty jesteś ojciec mój, • Bóg mój i opoka mego zbawienia>>.
28. Ja też pierworodnym ustanowię go, • najwyższym nad królami
ziemi.
29. Na wieki zachowam dla niego łaskę moją, • przymierze moje wierna mu będzie.
30. I sprawię, że rod będzie trwać zawsze, • a tron jego tak długo jak niebiosa.
31. Jeżeli synowie jego odstąpią od mojej nauki
• inie będą postępować według praw moich,
32. Jeżeli moje ustawy znieważą • i przykazań moich nie będą strzegli,
33. Ukarzę biczem odstępstwo ich • i plagami ich winę.
34. Ale łaski mojej nie odejmę od niego
• i mojej wierność nie zdradzę.
35. Nie naruszę przymierza mego • i słowa ust moich nie odmienię.
36. Raz przysiągłem w świętości mojej. • Czyż Dawidowi skłamię?
37. Ród jego na wieki trwać będzie • i tron
jego jak słonce przede mną.
38. Jak księżyc, utwierdzony na zawsze, • jak świadek na niebie".
39. Ależ Ty porzucił i wzgardził, • uniosłeś się gniewem na pomazańca Twego.
40. Zerwałeś przymierze ze sługą Twoim,
• w proch strąciłeś jego koronę.
41. Rozwaliłeś wszystkie ogrodzenia jego, • miejsca jego warowne wydałeś ruinie.
42. Obdzierają go wszyscy przechodzący drogą, • stal się pośmiewiskiem dla sąsiadów.
43. Podniosłeś
prawicę nieprzyjaciół jego, • rozradowałeś jego wrogów.
44. I cofnąłeś ostrze jego miecza, • nie daleś mu ostać się w bitwie.
45. Sprawiłeś, że zniknęła świadomość jego • i tron jego przewróciłeś na ziemię.
46.
Skróciłeś dni jego młodości • i przyodziałeś go hańbą.
Sela.
47. Jak długo Panie? Czy zawsze ukrywać się będziesz • i pałać będzie jak ogien Twój gniew?
48. Pomnij, jak krótki jest wiek mój, • jak znikomymi
stworzyłeś wszystkich synów ludzkich.
49. Kto jest mąż, który by żył i nie oglądał śmierci, • który by duszę swoją wyrwał z mocy grobu?
50. Gdzież łaski Twoje dawne, Panie, • któreś przysiągł Dawidowi w Twojej wierności?
51.
Pomnij, Panie, na pohańbienie sług TWoich. • Nosić muszę w zanadrzu szyderstwa wielu narodów.
52. Którymi urągają wrogowie Twoi, Panie, • którymi urągają śladom pomazańca Twego.
53. Błogosławiony niech będzie Pan na wieki. Amen. Amen.
Oznaczenie pauzy wg tłumacza „•":
„(...) werset biblijny należy do tradycji bardzo szacownej. Z tych względów postanowiłem nasladować „Psałterz
puławski", traktując każdy werset jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W starych łacińskich brewiarzach pauzy dla recytacji są oznaczone gwiazdką, dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd biorąc przykład, posługuję się
punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014
PSALM 80 W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. Przewodnikowi chóru. Na nutę „Szoszannin edut". Asafa. Psalm.
2. Pasterzu Izraela, nakłoń ucha. • Prowadzący Józefa jak stado owiec, • który siedzisz na cherubinach,
zajaśniej!
3. Przed Efraimem, Beniaminem i Manassem. • Rozbudź potęgę Twoją • przyjdź nam na pomoc.
4. Boże, odnów nas, • rozjaśnij oblicze Twoje, a będziemy zbawieni.
5. Panie, Boże Zastępów, jak długo gniewać się będziesz
• na modlitwę ludu Twego?
6. Chlebem łez nakarmiłeś go, • dałeś mu pić łzy obfite.
7. Podałeś nas na targi o nas naszym sąsiadom, • nasi wrogowie naśmiewają się z nas.
8. Boże Zastępów, odnów nas, • rozjaśnij
oblicze Twoje a będziemy zbawieni.
9. Winorośl z Egiptu przyniosłeś, • wygnałeś narody, a zasadziłeś ją.
10. Grunt dla niej przygotowałeś • i zapuściła korzenie, i napełniła ziemię.
11. Okryły się góry jej
cieniem, • jej gałązki jak cedry Boże.
12. Rozpostarła latorośle swoje aż do morza 8 i swoje pędy aż do wielkiej rzeki.
13. Czemu rozwaliłeś ogrodzenie jej, • aż zrywa z niej każdy przechodzący drogę?
14. Obryzga
ją dzik leśny • i zwierz polny spasa ją.
15. Boże Zastępów, wróć się, • wejrzyj z nieba i zobacz, i nawiedź tę winnicę.
16. Szczep, który zasadziła prawica Twoja, • latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
17.
Wypalona ogniem i wycięta, • od gniewu na Twoim obliczu ginie.
18. Niech będzie ręka Twoja nad mężem Twojej prawicy, • nad synem człowieczym, którego umocniłeś dla siebie.
19. A my już od Ciebie nie odstąpimy, • Zachowaj
nas przy życiu, a będziemy wzywać Twojego imienia.
20. Panie, Boże Zastępów, odnów nas, • rozjaśnij oblicze Twoje, a będziemy zbawieni.
Oznaczenie pauzy wg tłumacza „•":
„(...) werset biblijny należy do tradycji
bardzo szacownej. Z tych względów postanowiłem nasladować „Psałterz puławski", traktując każdy werset jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W starych łacińskich brewiarzach pauzy dla recytacji są oznaczone gwiazdką,
dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd biorąc przykład, posługuję się punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014
PSALM 126 W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. Pieśń wstępowań. Kiedy wrócił Pan wygnańców Syjonu, • byliśmy jak ci, którzy śnią.
2. Wtedy śmiechem napełniły się usta nasze, •
a język śpiewaniem. • Wtedy
mówiono między narodami: • „Wielkich rzeczy Pan dla nich dokonał".
3. Wielkich rzeczy Pan dla nas dokonał. • Z czegośmy się radowali.
4. Wróć, Panie, tych z nas, którzy są w niewoli, • jak potoki wzbierają w Negew.
5.
Którzy sieją ze łzami, • z pieśnią radości żąć będą.
6. Idą, idą i płaczą, niosąc na zasiew ziarno, • wracać będą ze śpiewem, • niosąc swoje snopy.
Oznaczenie pauzy wg tłumacza „•":
„(...) werset biblijny należy
do tradycji bardzo szacownej. Z tych względów postanowiłem nasladować „Psałterz puławski", traktując każdy werset jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W starych łacińskich brewiarzach pauzy dla recytacji są oznaczone
gwiazdką, dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd biorąc przykład, posługuję się punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014
PSALM 25 - W PRZEKŁADZIE CZESŁAWA MIŁOSZA
1. 1. Dawida. [Alef]. Ku Tobie, o Panie, duszę moją podnoszę.
Bet.
2. Boże mój, Tobie ufam. • Obym nie był zawstydzony, • oby nie triumfowali wrogowie moi nade mną.
Gimel.
3.
Oby nikt z tych, którzy Tobie ufają, nie był zawstydzony, • ale niech będą zawstydzeni bezmyślnie wiarołomni.
Dalet.
4. Wskaż mi drogi Twoje, Panie. • i ścieżek Twoich naucz mnie.
He.
5. Prowadź mnie w prawdzie Twojej
i nauczaj, • albowiem Ty jesteś Bóg mego zbawienia, • [Waw.] do Ciebie tęsknię dzień cały.
Zain.
6. Wspomnij na zmiłowania Twoje, Panie, • i na łaski Twoje, które są od wieków.
Chet.
7. O grzechach młodości mojej i
winach nie pamiętaj. • Wedle miłosierdzia Twego wspomnij na mnie, • dla dobroci Twojej, Panie.
Tet.
8. Dobry i prawy jest Pa, • dlatego naprowadza grzeszników na drogę.
Jod.
9. Kieruje pokornych ku temu, co sprawiedliwe,
• uczy pokornych drogi swojej.
Kaf.
10. Wszystkie ścieżki Pańskie są łaska i wierność • dla baczących na Jego przymierze i Jego świadectwa.
Lamed.
11. Dla imienia Twego, Panie, • przebacz mi moje zło, które jest wielkie.
Mem.
12.
Kto mężem jest bogobojnym, • temu wskaże Pan drogę, którą obrać powinien.
Nun.
13. W szczęściu będzie mieszkać • i potomstwo jego odziedziczy ziemię.
Samek.
14. Tajemnice Pańskie są dla tych, którzy mają bojaźń Bożą,
• a przymierze swoje im objawia.
Ain.
15. Oczy moje zawsze ku Panu, • gdyż On moje nogi wydobędzie z sideł.
Pe.
16. Wejrzyj na mnie i użal się nade ną, • bo samotny i biedny jestem.
Sade.
17. Ulżyj trwogom mego
serca • z utrapień moich wyprowadź mnie.
Resz.
18. Wejrzyj na nędzę i cierpienia moje • i wszystkie grzechy moje przebacz.
19. Spójrz na nieprzyjaciół moich, bowiem jest ich wielu • i srogą nienawiścią mnie nienawidzą.
Szin.
20.
Strzeż duszy mojej i uratuj mnie, • niech nie zaznam wstydu ,że szukałem schronienia w Tobie.
Taw.
Oznaczenie pauzy wg tłumacza „•":
„(...) werset biblijny należy do tradycji bardzo szacownej. Z tych względów postanowiłem
nasladować „Psałterz puławski", traktując każdy werset jako całość rytmiczną, mimo wewnętrznych pauz. (...)
W starych łacińskich brewiarzach pauzy dla recytacji są oznaczone gwiazdką, dla śpiewu - krzyżykiem. Stamtąd biorąc
przykład, posługuję się punktem."
Źródło: Czesław Miłosz „Księgi biblijne". Przekłady z języka greckiego i hebrajskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014